13 października 2016 o godz. 17.00 Galeria Sztuki Współczesnej zaprasza na wykład Jerzego Brukwickiego
wstęp wolny
Wszystko, co najciekawsze w projektowaniu zaczęło się od krzesła, które służy człowiekowi od zarania dziejów, od dzieciństwa do późnej starości. Współcześnie jest ono meblem nieodzownym w życiu codziennym. Bywa także interesującym, efektownym dziełem sztuki. Krzesła mają różne kształty, formy i wielkości; są wykonane z różnorodnych materiałów. Spełnia przeróżne funkcje: jest praktycznym sprzętem nie tylko w mieszkaniu, stanowi wyraz urzędniczej, monarszej lub religijnej godności. Nas krzesło będzie interesowało jako prosty, funkcjonalny obiekt użytkowy, zaprojektowany przez współczesnego artystę oraz jako metafora bądź symbol stosowany przez malarzy, grafików, rzeźbiarzy. Krzesła malował Vincent van Gogh, Edouard Vuillard, Henri Matisse, Egon Schiele, Georges Braque, Pablo Picasso, Richard Diebenkorn, René Magritte, Gerhard Richter, a przede wszystkim David Hockney, który w latach 80. XX wieku namalował niezliczoną ilość krzeseł i foteli. W polskiej sztuce współczesnej krzesło pojawia się w pracach Teresy Pągowskiej, Zdzisława Beksińskiego, Wojciecha Bruszewskiego, Wojciecha Fangora, Tadeusza Kantora, Józefa Robakowskiego, Józefa Szajny, Krzysztofa Wodiczko, Andrzeja Wróblewskiego. Do grupy często stosowanych w sztuce motywów należy puste krzesło. Stanowi ono symbol czyjejś nieobecności, oczekiwania na nieznanego gościa, pojawienie się proroka. Krzesło może również stanowić symboliczny, zajmujący autoportret artysty. Tak dzieje się w przypadku Krzesła Vincenta z jego fajką Vincenta van Gogha i Autoportretu Teresy Pągowskiej, obrazu z 1997 roku. Pierwsze nowoczesne krzesła pochodzą z wytwórni Michaela Thoneta (1796-1871), który w latach 30. XIX wieku próbował produkować meble z giętego drewna. Jego pierwsze udane krzesło skonstruowane zostało w 1836 roku. Był to legendarny Bopparder Schichtholzstuh. Dwadzieścia trzy lata później powstało słynne Konsumstuhl Nr.14, które traktowane jest jako „krzesło wszystkich krzeseł”. Do czasów współczesnych wyprodukowano ich około 60 milionów sztuk. Za to dzieło Michael Thonet otrzymał Złoty Medal na paryskiej Wystawie Światowej w 1867 roku. Na przełomie XIX i XX wieku świat artystyczny podjął próbę stworzenia nowej formy krzeseł w duchu stylów narodowych. Wzorce czerpano ze świata przyrody oraz sztuki ludowej. W Polsce takie meble projektował m.in. Stanisław Wyspiański, który swoje poszukiwania formy i motywy zdobnicze oparł na tradycji Młodej Polski i stylu zakopiańskim. Wraz z narodzinami konstruktywizmu znaczącą uwagę zwrócono na użytkowość i funkcjonalność krzesła. Zapanował okres ogromnej różnorodności form i konstrukcji krzeseł, zastosowano nowe materiały: metal, tworzywa sztuczne, pleksi, szkło, żywice. Ich projektowaniem zajmowali się wybitni architekci, m.in. Alvar Aalto, Frank Gehry, Arne Jacobsen, Adolf Loos, Gerrit Rietveld, a wśród projektantów polskich: Maria Chomentowska, Maria Jeglińska, Renata Kalarus, Teresa Kruszewska, Tomasz Augustyniak, Piotr Kuchciński, Roman Modzelewski, Tomasz Rygalik, Oskar Zięto.
Jerzy Brukwicki - krytyk sztuki, dziennikarz, wieloletni szef warszawskiej Galerii Krytyków POKAZ w Warszawie.
Vincent van Gogh “Krzesło Vincenta z jego fajką”, 1888Egon Schiele “Krzesło”, 1888”Rene Magritte “Legenda wieku”, 1948”David Hockney “Krzesło”, lata 80”Andrzej Wróblewski „Ukrzesłowienie I”, 1956 ”Tadeusz Kantor „Krzesło”, Hucisko k.Wieliczki, 1995 ”Piotr Lewicki, Kazimierz Łatak, pomnik „Bezdomne meble”, Kraków, 2005 ”Teresa Pągowska „Autoportret”, 1997 ”Gfurilla Klinberg “Krzesło obrotowe”Gerrit Rietfeld, 1962” Michael Thonet”Gerrit Rietveld, fotel “Czerwony i niebieski”, 1918”Arne Jacobsen, krzesło “Ant” (“Mrówka”), 1952 ” Maria Chomentowska, krzesło, 1956-1960krzesło HILE-504
